Llamábenlo’l gallegu y tocaba la gaita sentáu nel suelu, coles piernes cruciaes y la cabeza inclinada sobre’l pechu. Eso dicen toos d’El Gaiteru del Humedal o el Gaiteru del Sombreru, unu de los personaxes anónimos más reconocíos de la hestoria de la villa marinera.
Nunca falaba y nin siquier pidía dineru. Namás que tocaba, y mientres años amenizó la transitada zona de l’Acerona. Naide recuerda la so cara, pero si la so figura. Tanto ye asina, qu’hasta foi’l protagonista del Festival Banda de Gaites Villa de Xixón nel añu 2013. El gaiteru, la so gaita, el so soníu, son parte de la memoria colectiva de munchos xixoneses pa los que la so infancia trescurrió pel paséu de Begoña.
