L’escritor, académicu y expolíticu canadiense Michael Ignatieff ye’l galardonáu col Premiu Princesa d’Asturies de Ciencies Sociales 2024, según fixo públicu güei’l xuráu encargáu de la so concesión.
Nacíu en Toronto (Canadá) el 12 de mayu de 1947, Michael Ignatieff llogró la so llicenciatura n’Hestoria na universidá de la so ciudá natal en 1969 y en 1976 doctoró na mesma disciplina pola Universidá de Harvard. Amplió la so formación con un máster na Universidá de Cambridge y empezó a trabayar como profesor asistente del departamentu d’Hestoria de la Universidá de la Columbia Británica. Exerció la docencia na Kennedy School of Government de la Universidá de Harvard, na Universidá de Toronto y na Universidá Central Europea en Budapest y Viena –institución creada por George Soros–, de la que foi rector ente 2016 y 2021, y na qu’entá exerce. Amás, foi investigador nel King’s College de Cambridge y profesor visitante na Universidá de Oxford y la École deas Hautes Études en Sciences Sociales de París. Tamién foi presentador de televisión y columnista de publicaciones como The Observer y The New York Times Magazine. En 2006 foi escoyíu miembru de la Cámara de los Comunes del parlamentu canadiense pol Partíu Lliberal de Canadá, del que foi vicepresidente (2007-2008) y presidente (2009-2011) y, como tal, exerció de líder de la oposición del país norteamericanu.
L’amplia y variada trayectoria de Michael Ignatieff destacó, según los especialistes, pola so defensa de los valores y derechos humanos fundamentales y universales. Al traviés de los sos llibros, artículos y programes de televisión, apurrió idees pa la superación de les diferencies étniques y relixoses y la busca de valores comunes dientro del contestu de la globalización, l’esclarecimientu de les consecuencies de la revolución tecnolóxica, l’análisis de los conflictos morales frente al relativismu cultural y l’oposición a los nacionalismos violentos, ente otres temes.
Ignatieff defínese a sí mesmu como internacionalista y defensor de la llegalidá constitucional. Foi clave pal consensu internacional al rodiu de los derechos de los individuos, y non solo de los estaos, p’apelar a les organizaciones internacionales de seguridá que los defendan de la violencia. Na dómina que vivió nel Reinu Uníu algamó gran popularidá polos sos artículos en The Observer y, sobremanera, pola so serie documental pa la BBC, Blood and Belonging: Journeys into the New Nationalism.
