L’usu del móvil ye xeneralizáu dende edaes curties. Lo que nadie nun s’entruga ye l’orixe de les pieces que lu componen. Paez que namás interesa camudalu cada dos años por otru meyor y más potente.
Ello, ensin parase a pensar sobre l’impautu del consumu nel mediu ambiente, nin nes sos escales de producción, consumu y retirada del mercáu, sobre manera nos aspectos xeográficos y sociales del so ciclu de vida. Esti sedría’l viaxe d’un móvil común:
- Estraición: África
- Esportación: Sur d’Asia
- Fundición: Sur d’Asia
- Ensamblaxe: Centroamérica, India y China
- Consumu: EE.XX. y XE
- Borrafes: África y sur d’Asia
El móvil ye l’exemplu nidiu de la consumitis. Ye’l deseyu compulsivu de mercar coses innecesaries o ensin criteriu. Poro, ta’l contrapesu del consumu responsable qu’arreya una mayor conciencia col trabayu dignu, respetu al mou de producción, vezos caltenibles y mentalidá crítica énte la publicidá invasiva.
Hai cuatro pegollos pa reflexonar al rodiu’l consumu: el trabayu infantil (200 millones de neños y neñes de 5 a 17 años), el comerciu xustu (hai formes más amables per enriba’l porgüeyu), la buelga ecolóxica (toles acciones tienen un costu pal planeta) y la publicidá (haila engañosa y poco nidia).
La cadena de producción, consumu y desfechu pue tener milenta formes dependiendo del productu del que se fale. El problema ye la desigualdá que xenera cola so distribución y la necesidá del respetu a los derechos humanos nella; non solo nel mundu industrializáu, sinón en toles fases del procesu.
L’Axenda 2030 ye una forma d’averase al amenorgamientu de la destrucción de la natura y del costu social del consumu mundial. Magar que munchos critiquen que ye deficiente y que nun fina col procesu d’anguaño. Ta por ver si ye otru llaváu de cara del nomáu primer mundu, nel momentu nel que más falta fai una braera rellación equilibrada ente los países y una moderación urxente na frayada natura de la Tierra.
El tiempu cuerre a la escontra. Tamién de la nuesa especie, que nun sobrevivirá a la crisis que xenera la estinción qu’entamó a provocar y de la que ye’l caberu esllabón.
Ye pa camentar si, especialmente nestes feches d’escesu consumista, ye necesario mercar un móvil nuevu, otru coche más guapu o coses asina. Porque son determinos más importantes de lo que paecen. ¿O non?
