Investigadores del Muséu del Xurásicu d’Asturies (MUJA) y de les Universidaes de Granada, Saskatchewan (en Saskatoon, Canadá) y Stony Brook (en Nueva York) documenten n’Asturies la primer referencia mundial d’estructures orgániques fósiles producíes por merucos de tipu arenícola.
Concretamente, trátase de pequeños montones fecales, con un diámetru ente 1 y 4 centímetros, calteníos na superficie d’estratos d’arenisca del Xurásicu Cimeru, con una edá de 152 millones d’años, procedentes de dos localizaciones de los cantiles de Villaviciosa, na redolada de la sablera d’España y na zona próxima a Tazones.
Los investigadores José Carlos García-Ramos y Laura Piñuela, del MUJA, M. Gabriela Mángano y Luis A. Buatois, de la Universidá canadiense de Saskatchewan, Nils Volkenborn, de la Universidá estadounidense de Stony Brook, y Francisco J. Rodríguez Tovar, de la Universidá de Granada, roblen l’artículu publicáu na revista Scientific Reports del grupu Nature en xineru.
L’ausencia de referencies fósiles d’esti tipu d’estructures d’orixe orgánicu dexó documentar nel artículu un icnoxéneru y icnoespecie nuevu pa la ciencia, denomináu Cumulusichnus asturiensis. L’ausencia hasta agora d’esti tipu d’estructures orgániques nel rexistru fósil deber al so escasu potencial de preservación, yá que son esaniciaes fácilmente poles fuertes corrientes d’agua de refluxu que se xeneren dempués de la pleamar cuando baxa la marea. Nel casu del Xurásicu d’Asturies, el so preservación deber a que los deltes de la dómina, onde se formaron estes estructures, desaguaben nun mar interior desprovistu de marees y amás protexíu del fuerte aguaxe por una barrera esterna que lo dixebraba del mar abiertu.
